Coronalockdown, thuiswerken en winter. Genoeg redenen om weg te vluchten uit Nederland en op zoek te gaan naar een andere omgeving, met meer ruimte, nieuwe indrukken en beter weer.
Onze huwelijksreis stond al gepland naar Tanzania. Dankzij het goede contact met onze lokale reisagent, de ruimte die ik krijg van mijn werkgever, en de nieuwe workation reizen die de reisorganisatie waarvoor ik werk aanbied werden Xander en ik geïnspireerd om de huwelijksreis om te zetten naar een workation. Onze vliegtickets werden omgeboekt en 2,5 week werd 2 maanden!
Ondertussen zijn we gesetteld in ons tijdelijk onderkomen in Tanzania. We verblijven in een prachtige vrijstaande villa, met een gigantische tuin, een eigen zwembad, 2 huishondjes (loveit!) en zo veel ruimte en stilte om ons heen.. Ik kan het iedereen aanraden, zowel mentaal als fysiek is dit een ontzettend goede stap geweest en kan ik overal weer tegenaan. Uiteraard is ook hier corona, en moet je hier ook voorzichtig en verantwoord zijn, maar met zoveel ruimte en het leven dat voornamelijk buiten plaatsvind is dat hier een stuk makkelijker.
De oorspronkelijke reis van 2,5 week is nu verspreid over de 2 maanden, met een aantal weekendjes weg en 2x een volle week vakantie. Een van die weken is gevuld met safari’s en Nationale Parken, en de andere week is als afsluiter op het parelwitte strand van Zanzibar. Doordeweeks werken we vanuit ons tijdelijke thuis. Er is maar 2 uur tijdsverschil met Nederland en de wifi is het over het algemeen heel stabiel. In de ochtend doen we een wandeling met de honden, rond lunchtijd plonsen we eerst even in het zwembad, en als we een keer wat nieuws willen ontdekken neem ik een extra dagje vrij. Het is voor ons momenteel echt het paradijs, en het gaat veel te snel voorbij.
De eerste weken waren we al druk aan het fantaseren over het verlengen van ons verblijf. We zagen ons hier zelfs al voor langere tijd wonen. Nu we een maandje verder zijn is dat nog steeds een stiekeme droom, maar realiseren we ons ook dat dat nog aardig wat voeten in de aarde zal hebben. Daarnaast zorgde ook het verlies van mijn oma voor een realitycheck, waarbij ik toch ook wel een lichte heimwee naar Nederland en mijn familie/vrienden daar had.