Mi casa es su casa

Sinds juli dit jaar heb ik er een nieuw huisgenootje bij! Na 7 jaar in dit huis te hebben gewoond, waarvan 4 met mij, is Liza helaas vertrokken. Gelukkig hebben we heel snel iemand kunnen vinden om haar kamertje op te vullen, en ik ben heel erg blij met Lonni! Met een frisse blik is ze al heerlijk bezig geweest met ons om het huisje weer op te knappen. Nieuwe indeling, nieuwe plantjes en nieuwe spulletjes. Wat een ruimte! Heerlijk, alles even anders! En ze is ook nog heel gezellig, lief, én kan lekker koken!

Na al dat spenden thuis ben ik ook nog even lekker een weekje naar Griekenland geweest met Xander. Vliegticket naar Thessaloniki, een autootje gehuurd en gaan! Niks geboekt verder, lekker op de bonnefooi! We hebben heerlijk gechillt, genoten, gerelaxt en gegeten. We zijn verbrand, hebben elke dag tzatziki gegeten, en zagen prachtige baaitjes, strandjes en sterrenhemels. Op een van deze mooie plekjes, na een fijn diner, verraste mijn lieve vriendje mij; hij vroeg mij of ik met hem wil samenwonen! Het antwoordt vond ik niet moeilijk, ik heb zoveel liefde voor deze man, ik kan niet wachtten! Maar verrast was ik wel!

Vanaf 1 januari word ik dus weer een beetje meer volwassen, ofzo. Ik vind het heel spannend allemaal; om te beginnen ga ik mijn fijne huisje en huisgenootjes verlaten, en dan dus dat samenwonen! Gelukkig wil ik het 10x meer dan dat ik het eng vind. Wat dat betreft heeft mijn vriendje het moeilijker. Hij woont al 11 jaar alleen en moet dus heel veel van zijn vrijheid en zelfstandigheid opgeven. Maar ik denk dat het helemaal goed gaat komen met ons, en ik heb er super veel zin in!

Ik ben er al heerlijk voor aan het plannen en bedenken. Want zijn thuis moet ook mijn thuis worden. Dus dat wordt weer spenden. De nieuwe bank is al besteld, en het schilderen staat al in de agenda. Ik ben er maar druk mee! Een nieuwe baan, een nieuw huis en ook nog eens een eigen business opzetten in de vrije tijd.. Maar daar later meer over!