Mi casa es su casa

Sinds juli dit jaar heb ik er een nieuw huisgenootje bij! Na 7 jaar in dit huis te hebben gewoond, waarvan 4 met mij, is Liza helaas vertrokken. Gelukkig hebben we heel snel iemand kunnen vinden om haar kamertje op te vullen, en ik ben heel erg blij met Lonni! Met een frisse blik is ze al heerlijk bezig geweest met ons om het huisje weer op te knappen. Nieuwe indeling, nieuwe plantjes en nieuwe spulletjes. Wat een ruimte! Heerlijk, alles even anders! En ze is ook nog heel gezellig, lief, én kan lekker koken! “Mi casa es su casa” verder lezen

Opa

Iets wat veel bekenden wel van mij weten is dat ik een persoon ben met veel gevoelens, ik heb fantastische ups, maar ook hartverscheurende downs, en ik ben niet beschaamt deze gevoelens aan de buitenwereld te laten zien. Een van die downs was laatst nog. Een week geleden overleed mijn opaatje. Echt zo’n schatje, 98 jaar, behoorlijk dement aan het worden, maar toch elke keer weer pretoogjes als je hem kwam opzoeken op zijn afdeling in het verzorgingstehuis. Nooit is hij mijn naam vergeten, en mind you, er zijn behoorlijk wat kleinkinderen. “Opa” verder lezen