In november was ik in Cuba, op vakantie met mijn vriendje. We zaten op een terras aan de cocktails, en ik had het erover dat ik een eigen e-mail adres wilde, net als mijn vriendje, met mijn eigen naam erachter. En ja, als ik dan toch bezig was, dan ook maar een website erbij. Al wist ik nog niet wat ik daar mee zou willen doen.
Dat e-mail adres wilde ik al heel lang, het klonk zo professioneel, als iets wat ‘grote mensen’ hebben. Het leek me een goed idee voor als ik ging solliciteren, ik wist alleen niet hoe, dus keek ik er verder niet naar om. Na dat gesprek in Cuba ben ik het weer vergeten, maar mijn vriendje niet. Nadat we onze cadeautjes hadden uitgepakt met kerst zei hij dat hij nog een cadeautje voor mij had. Hij pakte mijn telefoon en typte dianthe.me in.
Daar stonden wij, met z’n twee, aan de cocktails in Havana op een terras. Eén grote foto op een verder lege website. De foto heb ik zo gelaten, ik vind m’ mooi. En hij past bij het verhaal. Wel begin ik langzaam maar zeker vorm te geven aan de website. Het leek mij leuk dingen te vertellen. Over wat precies en aan wie weet ik nog niet, daar kom ik nog wel achter.
Het e-mail adres heb ik ook al gebruikt. Hij pronkt nu mooi op mijn gepimpte CV. Ik voel me nu al professioneler! Wie weet zet ik deze website er ook op. Maar dan moet ik hem eerst vullen, dus daar ben ik nu mee bezig!
